พระราชบัญญัติควบคุมแร่ดีบุก
พ.ศ. 2514
สรุปบทบัญญัติระบุมาตรา
มาตรา 1
มาตรา 2
มาตรา 3
มาตรา 4 วิเคราะห์ศัพท์
มาตรา 5 รัฐมนตรีผู้รักษาการตามพระราชบัญญัตินี้หมวด 1
การทำเหมือง การซื้อแร่ การขายแร่ และการส่งแร่ออกนอกราชอาณาจักรมาตรา 6 ผู้ประกอบกิจการต้องมีใบสุทธิแร่
มาตรา 7 ยื่นคำขอใบสุทธิแร่
มาตรา 8 คณะกรรมการประเมิน
มาตรา 9 การออกใบสุทธิแร่
มาตรา 10 อุทธรณ์จำนวนแร่ทำเหมือง
มาตรา 11 ขอรับใบแทนใบสุทธิแร่
มาตรา 12 การเพิ่มหรือลดโควตา
มาตรา 13 การนำโควตาที่เหลือไปให้เหมืองรายอื่นในโควตาเดียวกัน
มาตรา 14 โอนโควตา
มาตรา 15 ขอรวมจำนวนแร่ทำเหมืองจากใบสุทธิแร่หลายฉบับ
มาตรา 16 การเปลี่ยนแปลงโควตาให้ลดลงตามส่วนระยะเวลาโควตา
มาตรา 17 ขอทำเหมืองเพิ่มในเขตอื่นที่ติดต่อกัน
มาตรา 18 ผู้รับใบสุทธิแร่ตาย
มาตรา 19 ห้ามซื้อแร่จากผู้ทำเหมืองซึ่งมิได้ขายตามใบสุทธิแร่
มาตรา 20 ห้ามมีแร่ไว้ในครอบครองเกินโควตา
มาตรา 21 อำนาจสั่งระงับหรือให้ส่งแร่ออกนอกราชอาณาจักร
มาตรา 22 ส่งแร่ออกนอกราชอาณาจักรเพื่อการวิเคราะห์
มาตรา 23 อำนาจสั่งเพิกถอนใบสุทธิแร่หรือใบอนุญาตซื้อแร่
หมวด 2
การส่งแร่เข้ามูลภัณฑ์กันชนมาตรา 24 อำนาจเก็บแร่หรือเงินเพื่อส่งเข้ามูลภัณฑ์กันชนระหว่างประเทศ
อำนาจกู้ยืมเงินเพื่อส่งเข้ามูลภัณฑ์กันชน
มาตรา 25 หนังสือสำคัญมูลภัณฑ์กันชน
มาตรา 26 โอนหรือจำนำสิทธิตามหนังสือสำคัญมูลภัณฑ์กันชน
มาตรา 27 ขอรับโอนแทนหนังสือสำคัญมูลภัณฑ์กันชน
มาตรา 28 ชำระบัญชีมูลภัณฑ์กันชน
มาตรา 29
มาตรา 30
มาตรา 31
มาตรา 32